Raise/Racing for Rheenendal!

Zo.. de vooravond van onze extreme tocht, morgenochtend vertrekken we naar port Elizabeth waar we onze race zullen gaan beginnen! Wat begon met een leuk idee, wordt nu werkelijkheid! Bijna 500 km fietsen van de hele garden route! hopen op mooi weer en ook hopen weer wat rust terug te laten gaan keren na het voltooien van onze race! Maar even wat over de aanloop ernaartoe want dat is niet makkelijk en vanzelf gegaan.

De routes zijn gepland en kwamen we er toen achter dat de oorspronkelijke garden route van 400 km met de fiets nét even verder is als we de snelweg vermijden.. wel zo fijn want fietspaden zijn hier zeg maar niet.. en de manier van rijden, de lage ratio van mensen die hier rijden en daadwerkelijk een rijbewijs hebben, samen met de kwaliteit van de auto's, snelheden en het feit dat veiligheid met een korreltje zout wordt genomen en alcohol en rijden toch wel vaak samen gaan een must. Dus we zullen binnendoor wegen gebruiken en zo een extra 100 toevoegen aan de oorspronkelijke route!

Eerst maar eens mijn visum verlengen, zodat ik tot februari kan blijven. Ik heb in Indonesië hier al menig problemen mee gehad, dus wist al wel een beetje van hoe dit allemaal gaat en de manier van handelen, de communicatie en de macht. Bizar en een hele ervaring.. het begon al dat het nu opeens niet meer via de (zoals aangegeven) home affairs ging en het via internet ingevuld en aangevraagd moest worden, vaag en niet helemaal duidelijk wat er gebeuren moest worden en kreeg 2 dagen na een mail én na een belletje gelukkig toch een antwoord zodat de submit knop het een keer deed en kon ik na de veel te hoge bedrag een afspraak maken. Alle papieren en gegevens bij elkaar gezocht (zeker 100 pagina's) om te tonen om daar te arriveren. Binnenkomend ging het als volgt, security die je scande, zonnebril af, stilte, boze blikken, geen privacy en zitten in een soort wachtkamer van de tandarts tot je beurt (afspraak was gemaakt op een bepaalde tijd). Verwachting dat ze behulpzaam zouden zijn, kwam door de observatie al niet meer uit, ze hielden niet van wachten en wel van afbekken.. zelfs opmerkingen als ' Hello... I'm waiting and you're waisting my time here' of iets van he you! You come here now! Geen sprankje medewerking of meedenken. Gelukkig had ik alle documenten behalve een kopie van mijn paspoort dus werd weggestuurd dat ik die eerst eens moest gaan maken want hun konden dat niet, (uiteindelijk kreeg ik wel een foto kopie met het bewijs van betaling maar dat was natuurlijk anders) werd ik van balie 1 naar 2 gestuurd, om vervolgens nog een andere kopie en brief nodig te hebben, die had ik gelukkig, op naar kamer 3 waar ik 20x op de foto werd gezet, omdat het systeem telkens ongeldig aangaf vanwege een lach op mijn gezicht.. ik had nog nooit zo weinig lach laten zien op mijn gezicht als toen, onderuit gezakt, onderkin makend, boos, mond wat open, het werd uiteindelijk wel lachwekkend vooral toen hij dan eindelijk goed was.. ik zal jullie de foto besparen.. ze hebben wat te lachen daar verwacht ik. Ook mocht ik nog wat extra betalen om een mail te krijgen wanneer het visumdocument was goedgekeurd om te gaan halen en werd gezegd dat ze geen garantie konden geven ( waarom betaalde ik ze?) en of ik wellicht niet over 30 dagen het wou doen, omdat er wel eens fouten gemaakt worden ( en dan te laat zijn met aanvragen en sowieso niks krijgen) Gelukkig was het daarna eindelijk klaar, snel weg, zeker na de manier waarop iedereen behandeld werd en hetgeen wat macht met iemand kan doen. Heel naar en nu hopen op een verlenging en gelukkig voor ons: op naar Mosselbay!
Dit zal tijdens de race het eindpunt worden zijn! Geweldig mooie huizen, stranden en lekker gegeten, een hike gedaan langs de kust, wat een ongelooflijk mooie omgeving en uitzichten. In een backpackers overnacht, wijntjes gedronken en tapas gegeten in het centrum, het was per slot van rekening de laatste dag voor ons dat we alleen op de farm waren! De volgende dag op goed geluk en in het achterhoofd houdend; een brutaal mens heeft de halve wereld..een backpackers ingelopen om te vragen voor sponsoring of gratis verblijf tijdens de tocht wat makkelijk toegezegd werd! Daar werden we nog getipt dat er een Amerikaan was die ook super goed werk deed met minder valide kinderen en volwassenen door met ze te surfen en liet ons enthousiast alle foto's en filmpjes zien. Zelfs ons uitnodigde gerust eens mee te komen en dit te ervaren, maar helaas geen tijd voor deze weken! Daarna een fietsenwinkel ingelopen vragend voor sponsoring en uiteindelijk neergekomen op een fotoshoot compleet met te kleine/korte fietsshirt, (maar wél een met de Zuid-Afrikaanse vlag! ;-))

Op naar George om de eigenaren op te halen, waar we de spanningen ervaren van de afgelopen weken en we zeg maar een gezellig ritje achterin de auto hadden, een paar dagen in een cottage verbleven hebben, zodat hun rustig konden bijkomen van de reis. Heel bijzonder en een aparte manier van handelen maar uiteindelijk het benoemd, ervaringen uitgewisseld en begrijpen doe ik het misschien niet helemaal, sommige keuzes en de eerste manier van contact en handelen, maar geaccepteerd en is de sfeer weer prettig geworden! Dus.. na 4 dagen in de cottage hebben gebivakkeerd terug verhuisd, afspraken gemaakt, de vrijheid en ondersteuning gekregen om ons te kunnen storten op ons eigen project..

De race!! Via Develin in contact gekomen met Willem die eerder een fietsproject voor kinderen heeft gedaan en heel graag ons zou willen helpen! Echter kent iedereen hier hem in Rheenendal maar niemand heeft zijn nummer en heeft het menig speurwerk gekost om zijn nummer (die uiteindelijk fout was) zijn adres (die niet klopte) uiteindelijk tot stalken op zijn werk geleid! Eindelijk contact gehad en hij komt mee met onze race als chauffeur en technische man, heeft kleding en equipment geregeld dankzij zijn fietsclub in Knysna!
Volgende punt het vervoer, er achter komend dat onze regeltante rondrijdt zonder rijbewijs, niet zo handig met auto's is (sleutels laten zitten in de auto, gelukkig raam op een kiertje staan, met haak aan een touwtje mijn naam eer aangedaan en hem met veel precisie, concentratie en geduld eruit weten te vissen!) dus zoekend naar iemand die met ons mee kon gaan en deze gevonden! De eigenaar Morne, van een taxibedrijf in Rheenendal, die ook met ons mee zal gaan, een echte fietsfanaat is en direct in training is gegaan.. (en nu wij nog) wat ons nog tot het allerbelangrijkste brengt... de fietsen! Gelukkig had een nabijgelegen restaurant fietsen te huur en die mochten we lenen voor de race en de voorbereidingen! Geweldig want zonder de fietsen is de race natuurlijk niet te doen.. opgehaald en dan kan er eindelijk getraind worden! De afstanden hier lijken door de hoogtemeters wel het drievoudige! Maar wat heerlijk om weer op de fiets te kunnen zitten!

Geweldig om te zien en te ervaren hoe het idee'tje van ons inmiddels een gigantische omvang heeft gekregen, onze posters hangen door de hele stad, we stonden in de krant, krijgen veel hulp en zijn er veel bereidwillige en hulpvaardige mensen die ons hierin willen steunen! Vandaag, op de laatste dag alle 10 dagen de accomodaties gesponsord gekregen door voornamelijk backpackers, maar ook andere community projecten en zeer behulpzame mensen die ons voorzien van accomodatie, eten, drinken en een bijeenkomst waarin we nog een promotie praatje kunnen doen! Zelfs bereid zijn om 20% van de omzet van die avond in hun restaurant te doneren! De mensen en de school spreken erover, we worden aangesproken tijdens het fietsen en hoort vaak ergens 'EstherS' vandaan geroepen... de bal is gaan rollen en dat is waarom we het doen. We ervaren bijna hoe het is om bekend te zijn en onze ego's zijn inmiddels al flink aan het groeien.. 'de twee EstherS' zo werden we, door middel van promofilmpjes die we willen gaan gebruiken tijdens de race, door de kinderen van de school op zelf bedachte, motiverende, bedankende en inspirerende rijmpjes, gedichten en liedjes toegezongen! Én de kinderen hebben zelfs allemaal vrij gekregen om ons binnen te halen op de laatste dag, op 3 november, waarbij we met iedereen die kan en wilt de laatste 15 kilometers mee kunnen fietsen of rijden!

Ook hebben we hulp van onze 2 Franse mede vrijwilligsters, doordat we challenges uitvoeren, die we verkregen hebben van hun vrienden voor een sponsoring. Denkend aan rollen door de modder, minimaal 4 wilde dieren imiteren in een soort van filmscenario a la leeuwenkoning, (Franse)liedjes zingen, Afrikaans dansen, insecten eten wat de voorpret en de sfeer alleen maar beter maakt! Ook de eigenaren komen steeds meer in de race modus en komen we tot de ontdekking dat we eigenlijk super goed aansluiten op de plannen die hun verder hebben voor de aankomende jaren op de farm!

Op school met de FASD kids gaat het ook door en houden we de focus op de jongste groep. We zijn voorbereidingen aan het treffen met de kids door posters en slingers te maken voor de binnenkomst op 3 november! We blijven ze fysiek uitdagen en gaan we de kids motorisch testen. Ook hebben we eindelijk een eigen klaslokaal weten te realiseren die we nu gebruiken kunnen! Wel zijn we nog steeds zoekend naar iemand die met ons samen de lessen kan uitvoeren en uiteindelijk kan doorzetten wanneer wij vertrekken! Het belang hiervan inzien en doordrukken in de school en community is lastig en kost helaas meer tijd dan gedacht.

Het is dus allemaal gaan leven in de community! We zijn de afgelopen weken tot de ontdekking gekomen dat het echt een groot iets gaat worden! Hoeveel mensen het beïnvloed en het de mensen hier goed doet dat er eindelijk iets voor hun wordt gedaan. Dat er een verandering in iedereen zit, zelfs op een lastige, energie vretend, tijdrovend en frustrerende manier, zoals we zelf ook wel eens hebben ondervonden. Dat je veel kunt bereiken als je ergens achter staat en je blijft volhouden! We hebben hulp en steun van de hele gemeente, familie, vrienden en ook de burgemeester deelt onze Facebook berichten en moesten we echt zoveel dingen nog regelen in de laatste weken. Maar... we zijn er klaar voor! Op de fiets, met een vierkoppig team, de mentale support van iedereen, MAX mijn fiets die ik naar mijn vanmorgen geboren neefje heb vernoemd!

Houd ons in de gaten op Facebook! Allemaal voor deze kids die het zo hard nodig hebben! AFZIEN maar vooral ook genieten en het 'zaadje planten'! Op naar verandering en ontwikkeling en... de volgende update!