Keuzes, Racing for Rheenendal en het FAS project

De afgelopen weken wat veranderingen in plannen en werkzaamheden gebracht. Ik had nooit gedacht dit ooit te zullen gaan zeggen maar ik heb wat meer structuur en sturing nodig. De farm waar ik nu zit en de dingen die ze doen of willen nastreven zijn erg mooi en nodig, maar staan nu alleen op papier en zijn nog niet zozeer bezig met de daadwerkelijke uitvoering. Het project en de doelen waarmee ik kwam waren toch nog niet zo concreet en worden we niet volledig ondersteund, wat ook in de aankomende weken niet verder zal gaan veranderen of vormgegeven gaat worden helaas. De eigenaren zijn momenteel niet aanwezig en komen pas volgende week, wat me geen/nauwelijks werkzaamheden geeft hier met het project waarvoor ik ben gekomen. Ik wil daadwerkelijk wat te realiseren en aan te pakken. De rust op de farm, nog meer rust mbt werkzaamheden voor het project, geen plannen of doelen kunnen nastreven is in mijn ogen niet waar ik het nut van zie of achter sta. Hierdoor goed nagedacht over het vervolg en of ik dat überhaupt nog hier kan, mag en wil gaan doen. Ik wil graag de community in, met de mensen spreken, ze ervaren, van ze leren en met ze lachen, een onderdeel uitmaken en zo goed als dat kan integreren, om zodoende ze te helpen bij wat ze nou echt nodig zijn ipv ze zeg maar te entertainen en een tijdverdrijf te hebben. Dit lijkt bijna onmogelijk met de geringe vrijheid en starheid tot het uitvoeren van dit project.

Maar.... Uiteindelijk samen met Esther gebrainstormd en een bizar/avontuurlijk/gaaf/gek/uniek plan opgezet om het wel door te kunnen gaan zetten. Jammergenoeg wordt ons idee niet ondersteund, maar ben er nu wel van overtuigd dat mijn eigen visie op het vrijwilligerswerk en de behoefte om daadwerkelijk iets (duurzaams) op te zetten en wat bij te dragen aan de mensen van de community, belangrijker is. Ik zit hier tenslotte vrijwillig en moet me niet blijven frustreren over het niets kunnen doen of bijdragen, want er gebeurt zoveel in de community, wat niet altijd te begrijpen of te bevatten is maar ook goed is om te zien en bewust van te worden. Hierdoor hebben we besloten dit (toch wel grote) project vanuit onszelf en de hulp van de community te gaan realiseren! Wat me op het volgende brengt.

Racing for Rheenendal! We zijn online! Wij zullen samen met de youth centre en hulp van de stad en gemeente, steden onderweg, school, media en allen die bij kunnen dragen vanuit Zuid Afrika en Nederland, de bekende en mooie Garden route gaan fietsen! De 2 Esthers gaan van Port Elizabeth naar Mosselbaai fietsen wat ruim 400 km betreft en heel veel hoogtemeters. Dit om awareness te creëren over de educatie en FASD en zoveel mogelijk geld op te halen om onze projecten toch te kunnen gaan realiseren in de community! We hebben Develin (een pittige dame en regelaar die voor het community centrum werkt en de verschillende projecten en dagen organiseert voor de Rheenendal community) aan onze kant samen met de 2 andere vrijwilligers hier die vol energie meehelpen om alles te organiseren, te promoten, fietsen, materialen, onderdak en eten te regelen voor de totaal 9 daagse tocht! Meer info te vinden op onze onderstaande link naar de (Engelse) site!

www.racingforrheenendal.wordpress.com of Facebook op: Racing for Rheenendal

Dit alles zeer goed ontvangen in de community, de dankbaarheid dat er mensen zijn die hun belangrijk genoeg vinden en ze op een positieve manier willen helpen en zo kunnen bijdragen aan de behoeften van de community. Dus volop storten op de verwezenlijking! Brieven naar de overheid en burgemeester, een (jawel) promotiefilm in samenwerking met het youth centre, de routes bepalen die niet over de snelweg zullen lopen en veel promotie in de omgeving zullen volgen!! Maar volgende keer meer hierover!

We zijn het FAS programma opgestart op school! Op de Maandag, woensdag en vrijdagmorgen zullen we de verschillende groepen zien en met sport en creatieve activiteiten ze helpen! We begonnen met het bijwonen van de weekopening wat bestond uit de nette rijen kids opgesteld in de grote aula, luid gezang, discipline/regels, dansjes en andere mededelingen. Onze eerste groep kinderen, die we toegewezen kregen via Lelani, de leerkracht die de kinderen met leerachterstand extra begeleid zijn er in totaal 11, variërend van heeel druk tot heel rustig en in de leeftijd van 6-9 jaar oud. Met mijn geringe kennis en ervaring met FASD, de verwachtingen, ervaringen in het speciaal onderwijs en fysiotherapeutische blik was het voornamelijk de drukte en enthousiasme wat je zag. Wat ik me voor kan stellen als je in de grote aula mag gaan spelen en bewegen! Het Afrikaans lijkt erg op het Nederlands maar om echt duidelijk te kunnen maken wat je bedoeld is toch wel best lastig. Gelukkig bestaat de taal van handen en voeten en hebben we inmiddels onze speelhal, wat dreigde te escaleren naar een chaotische half uurtje, weten om te toveren tot een eigen klaslokaal en hulp gekregen van klas-assistenten! En nog beter, de eerste positieve reacties van de leerkrachten al! Helaas zijn de leerkrachten nog niet echt bewust van de verschijnselen, gevolgen en hulp die de kids nodig zijn, dus is een training erg van belang, zodat ze ze beter begrijpen gaan en hulp kunnen bieden ipv ze te negeren, negatief te behandelen of naar huis te sturen, want dat gebeurd nu nog te veel! Sporten, knutselen en kleuren doen het goed, we hebben inmiddels al een eigen plastic bloempotje gemaakt en een van flessen zelfgemaakt tafeltje versierd. We moesten hiervoor wel in het vuilnis duiken wat ik nooit verwacht had te moeten gaan doen in Afrika.
Ook spraken en zagen we veel ouders en leerkrachten en dan ervaar je hoe groot het probleem is, het alcoholprobleem zelf maar ook de hele educatie. Ze krijgen bijvoorbeeld geen lichamelijke opvoeding, (ik kreeg het lesprogramma die vanuit de overheid wordt verstrekt nog net niet nieuw in plastic mee..) en hoorden we laatst dat ze een heel semester geen geschiedenis hadden gekregen omdat de leerkracht iets anders moest doen, of dat ze hun lesprogramma niet kunnen volgen vanwege gebrek aan leerkrachten, kennis, middelen als computers of updates. Bizar.. maar wel de realiteit!

Ook nog meer leuke activiteiten! Zo heb ik kennis gemaakt met veel mensen van de community, zijn er twee nieuwe Franse vrijwilligster bij ons ingetrokken, ben ik aardig bedreven in het wieden van onkruid geworden en de eerste bomen omgekapt, heb ik de menige Hikes gedaan waarbij ik langs een vrachtwagen die de verkeerde afslag genomen had liep. Hij was in problemen gekomen omdat hij te lang was voor de bocht en bijna in de afgrond gegleden was.. gelukkig met hulp eruit getrokken kunnen worden! Heb ik letterlijk en figuurlijk hardgelopen toen ik aangevallen en op een haar na niet gebeten werd door een van de niet zo vriendelijke honden langs de weg, of schrik je van de bavianen die opeens opduiken uit de bomen en bossen en zijn de eerste slangen en spinnen gespot. Vooral ook prettig de verhalen van de staf te horen mbt hun ervaringen met de slangen en dat het hier zomer vol zit.. ook we zijn naar Plettenberg Bay geweest waar je een van de mooiste stranden van zuid Afrika hebt, hebben we onze eerste eigen braai (bbq) gehad en mochten we zelfs jurylid wezen op de lokale braai-wedstrijd op Herritageday! Gelukkig ben ik een echte fijnproever, hadden we maar 2 uurtjes slaap gehad vanwege ons huisfeestje en waren er 2 anderen waaronder een enorm fanatieke masterchef jurylid die ons meehielpen! Ze hadden er heel wat moois van gemaakt en heb weer wat bijzondere dingen mogen eten, variërend lam, kip, snoek, worstjes, boerewors, koedoe, dumplings, skilpadjies (iets van lever van de lam gekookt in de vlies van de nieren met kruiden.. lekker joh.. :-| , mosselen en vele andere culinaire hoogstandjes! Én mochten we de laatste schooldag van de dochters van 2 collega's bijwonen, haar, make up, mooie jurken en de mannen in pak die in de auto's vervoerd werden naar het feest. De halve community was daarvoor uitgetrokken en onder luid gejoel ze ontvangen! Super leuk en fijn om deze mooie dingen ook in de community te zien naast alle problemen die er zijn! De andere was net buiten de community en met mooie speeches, champagne, eten, dansen en compleet met de dochter en vriend voorin de bak zittend van de heftruck naar de plek gebracht worden waar ze met de hele groep die hun laatste schooldag vierden afgezet! Dat kan hier gewoon..;-) ook nog een mooi dagje visum verlengen gehad, op naar George, zo vroeg als het kon aanwezig zijnde, want het kan hier 4-6 uur duren voordat je aan de beurt bent.. na 15 minuten weer buiten staan nadat we te horen kregen dat je het via internet met een ruime vermeerdering van de prijs moet gaan indienen bij een 'speciale organisatie' lang leve de bureaucratie..!

Kortom, het is een beetje anders dan verwacht hier, hebben we andere, maar mooie plannen neergezet, genieten we van de community, mensen en de dingen die we kunnen doen en gaan we ons de aankomende weken klaarmaken voor de fietstocht!

Tot de volgende update!