Tot ziens Rheenendal!

De laatste weken, de Esther en Esther gekte in Rheenendal zijn voorbij, tijd om te gaan. Gek dat je hier 2.5 maand hebt gewoond en geleefd hebt tussen de community en een deel hebt gevoeld en bent geworden van de Rheenendal community. De terugkomst en het gevoel van verbondenheid tijdens de finish van de race bleef hangen. Het weekend bijgekomen, voornamelijk afkickend van de drukte, het geregel, de continue bezigheid en even lekker rustig aan gedaan. Bijgeslapen en vooral ook bijgegeten..;-)
Op de maandag op school verwacht en onze langverwachte speech met de bedankvideo en foto's, een beker met eigen (ik had een andere gekozen) portret erop gekregen samen met bloemen van de school! Een emotionele ochtend en zelfs het hoofd van de school had het even moeilijk. Maar wel de waardigheid en de waardering gekregen voor hetgeen dat we hebben willen verwezenlijken met de race en echt weer gezien waarom en voor wie we het doen.
Op naar aanschaffen van materialen, het inrichten van het klaslokaal, zorgen voor de overdracht om de continuering van het project zo goed mogelijk te laten verlopen.

Eerst mijn verblijf veilig stellen tot aan februari met een bezoekje aan mijn geliefde visumbureau in George, wat ons welgeteld 5 minuten en geen enkele problemen kostte! (Beide wedjes die we erop hadden kwamen niet in de buurt) Eindelijk dus mijn visum en het maken van nieuwe plannen!

Het laatste fietstochtje naar Knysna, het afleveren van de fietsen en werden we verwacht bij het community centrum in Rheenendal om gesponsorde broodjes worst nog voor de race uit te delen! Het nieuws verspreidde zich snel door Rheenendal en ze gingen er snel doorheen met de hulp van 4 geweldige vrijwilligers, die ze al hadden geprepareerd compleet met teveel ketchup! Het mooie weer en de energie van de kids maakte het een geweldige afsluiting van de race!

Dan komt daar ook het laatste weekend, we hadden een wijngaard gezien in Plettenbergbay, Bramon, waar je kon lunchen en wijn proeven tussen de wijnstruiken in, je de heerlijkste gerechten kreeg en we onszelf trakteerden op een welverdiende diner en een nachtje backpackers. De dag erop naar het Robberg Nature Reserve voor een mooie hike waar we het hele eiland rond konden met klimmetjes, mooie uitzichten en vele zeehonden! Heerlijk weer, goed eten en een geslaagd weekend en afsluiting!

Maar daar kwam een abrupt einde aan en ook aan onze tijd op de farm.. bij thuiskomst een escalatie van alle situaties in de afgelopen tijd gecombineerd met de werkdruk van de eigenaren en vreselijk nieuws van een van onze collega's op de farm die in het ziekenhuis belande leidde tot een uitbarsting van hun emoties, verwijten en daadwerkelijk de woede en gevoelens naar ons twee toe eruit kwamen. Dat kwam hard aan en daarom besloten daar geen moment langer te verblijven. Gelukkig viel dit allemaal samen met de afscheidsbraai voorbereidingen die we op dat moment aan het doen waren en waar we een uur later onze vrienden zouden treffen bij Morne thuis. Uiteindelijk toch gegaan wat erg goed is geweest door de avond te kunnen spenderen met de mensen waar je je wel goed bij voelt en we het liefst bij wouden zijn. Wat leidde tot onze verhuizing naar ons nieuw verblijf, onze held Morne heeft een gastenverblijf en daar mogen we zolang gebruik van maken. Een lief gezin met 2 kids, 6 auto's/taxi's voor de deur, goede waakhonden en een hele groep kids verzameld rondom het huis maakte de community ervaring zeker compleet. Blij hier te kunnen zijn om de laatste dagen nog zo prettig mogelijk af te kunnen sluiten op de school, de werkzaamheden en met onze vrienden.

Zo hebben we afscheid kunnen nemen van onze favoriete koffie- en eettentjes, alle connecties en het belangrijkste onze vrienden, collega's en de kinderen en leraren van de school. Op de laatste dag alle groepen bij langs en de laatste groepsknuffels en foto's met de kids van de school, afscheidsliedjes en ook van ons groepje kids van het FASD project gemaakt. Onze Duitse opvolgers hadden afgezegd dus helaas tot de zomer geen opvolging, maar we hebben Lelani (de speciaal onderwijs lerares) bereid gevonden om de kinderen maandelijks van activiteiten te voorzien en zullen er twee nieuwe vrijwilligers komen op de farm voor training voor kinderen met leer en gedragsproblemen en hopende ook de continuering. We hebben in ieder geval de awareness en Rheenendal kunnen bereiken als de twee gekke EstherS die de garden route gingen fietsen voor hun, de FASkids, de andere leerlingen van de school, en natuurlijk de inwoners van de hele community en ze hebben willen laten voelen hoe belangrijk hun zijn! Zo hebben we de eerste FAS groep begeleid en het klaslokaal ingericht, precies zoals we wouden en onze doelen waren met de race. Nu het eerste stukje is opgezet zullen we natuurlijk nooit exact weten hoe dit verder zal gaan verlopen, maar we houden en hebben goede hoop na de start van dit mooie en nodige project! Het heeft zeker de mensen wakker geschud, aangezet en bewust gemaakt van de huidige situatie en dat hier veranderingen in nodig zijn!

Kortom een heel mooi avontuur en bijzondere en inspirerende tijd geweest met een kleine, bittere nasmaak van het toch wel onprettige gevoel dat me de farm en met name de eigenaren, de afgelopen tijd heeft gegeven. Maar uiteindelijk wel kunnen terugkijken op een geweldig en bijzondere eerste deel van mijn reis. Weer eens ervaren hoeveel je kunt bereiken, leren en ontdekken in korte tijd. Vriendschappen op kan bouwen en het mooie blijven zien in de cultuur en mensen ook al begrijp je het niet altijd even goed. Verrassend en ook begrijpend dat we allemaal verbonden zijn, gelijk zijn en respect en openheid zo belangrijk is voor een goede en prettige samenwerking. Rheenendal is in mijn hart gesloten, ik zal ze gaan missen, de mensen, de kinderen, de mogelijkheden, de natuur en vooral ook de energie die ze samen kunnen creëren, zolang ze maar in hunzelf blijven geloven! Wie weet kunnen we nog naar een volgende race gaan streven in het najaar van 2018! ;-)
Nu gaat de echte 'vakantie' beginnen! Nog een ruime week Kaapstad samen met Esther en de Franse vrijwilligers tot mijn moeder komt en we het per auto gaan ontdekken hier en eens te zien wat zuid Afrika nog meer te bieden heeft!