Kampung-Kampung, Promosi-tour dan kerja terus!

Een maand met wederom veel gereis, promotie, nieuwe ervaringen en geregel! Eerst de aankomst van een nieuwe gast! Rick, het vriendje van Nicky. Hij had het geluk om van alles te kunnen zien hier, want we hadden een hele strakke planning! Een greep uit de activiteiten....:

Tijdens de therapie in de kliniek voor ondervoedde kinderen hebben we een promotiefilm opgenomen met Adi, die we het weekend erop zouden gaan gebruiken in de kampungs waar we een promotietour zouden starten. We leggen hier in het kort uit wat fysiotherapie is en je wat in de praktijk doet. Ik heb door alle presentaties e.d. hier volgens mij ook geen angst meer hiervoor, in een take alles erop en we zijn best tevreden.. maar toch wel confronterend om jezelf zo te zien en Indonesisch te horen spreken..;-)

We hadden ook weer presentaties. Deze keer bij de STKIP, de lerarenopleiding hier in Sintang. Dit 3 dagen achter elkaar! Totaal zo'n 100 studenten, erg leuk, gezellig en geslaagde dagen.

De zaterdagmorgen op tijd vertrokken voor de promotietour naar 3 kampungs! Het was een geweldige reis met de mooie omgeving en de welbekende slechte wegen. Halverwege ontmoette we Ary en Dyan. 2 mannen die werken voor de gezondheidszorg vanuit de provincie West Kalimantan en met een busje heel de provincie langsgingen om een 10-punten campagne te promoten voor een betere gezondheid voor kinderen, als handen wassen met zeep, gezonde voeding, elke dag bewegen e.d.
De middag kennis gemaakt met de mensen in de kampung en met de politieauto van Adi omgeroepen in de buurt dat we er waren en dat er die avond informatie verstrekt en een film gekeken kon worden. Zo ook onze promotiefilm.. Bijna 10 minuten op een 4x2 meter scherm.. Weer een nieuwe ervaring..;-) en met effect...de avond kwam er gelijk een kindje langs voor een consult! De volgende dag richting de waterval gegaan. Er was verteld dat er een hele mooie en nog authentieke waterval zou zijn in de buurt, dit bleek 15 min met de auto en 2 uur lopen/hiken te zijn. Samen met de mensen en vooral kinderen uit het dorp, want er ging een hele delegatie mee.. Zo'n 25, maar het was de tocht meer dan waard! Daarnaast waren er ook nog nooit andere mensen geweest dan de lokale bevolking.. Wat een super mooie waterval, het water was schoon en er kon even lekker afgekoeld worden! Toen de jongens trucjes en kunstjes gingen doen kon ik natuurlijk niet achterblijven en moest ik er ook (en dat zelfs met een salto!) vanaf springen.. Die avond wouden we naar het volgende dorp vertrekken, Kampung Manis Raya, maar we kwamen vast te zitten door de vele regenval (lees; auto kwam vast te zitten en moest 2x uit de blubber getrokken worden) en er zat niks anders op om nog een nachtje te blijven! (ik klaag niet..;-) ) de ochtend wel kunnen vertrekken en direct naar de derde kampung Nanga Sepauk gegaan.., hier eerst een rondleiding gekregen en zo ook bij een plek waar naar goud werd gezocht en het proces uitgelegd werd. Wat een werk en, maar er werd zeker een tiental gram gevonden per dag! Vervolgens hetzelfde programma en de promotiefilm deed ook goed zijn werk, we kregen allerlei vragen over de film en wat we konden en dat er een jongetje was in het dorp die we echt moesten zien. Erg zielig, hij was doodsbang, 40 mensen die erbij zaten/nieuwsgierig waren en al bijna 12 jaar in eenzelfde houding verbleef... Hij was spastisch na langdurige koorts toen hij 2 jaar was. De ouders hadden geen tijd om te oefenen, of naar een dokter te gaan.. Helaas hoor en zie je dit heel vaak..

De avond weer terug naar Sintang gegaan en afscheid genomen van Rick en Nicky heeeeel vroeg want ik kon met de buurman meerijden naar sanggau voor mijn visum... Dit alleen wel om 5.00! de middag met de chauffeur (Soleh) en zijn broer door Sanggau gereden en bij het huis waar ze verblijven als ze daar werken gerust en gewacht tot we weer naar Sintang gingen!

Daana 2 dagen meegeweest met Nita naar haar kampung Pelimping en na 2 uur achterop de motor deze Kampung bereikt. Ik heb een rondleiding gekregen en we zijn naar de vrouwen gegaan die op de Sawa’s (rijstenvelden) werkten. Ik wou dat uiteraard ook wel even proberen. Met een rijsthoedje op door het drassige gebied, hier de aren schikken en uiteindelijk de korrels eruit stampen met de blote voeten. Daarna de korrels van de blaadjes en takjes e.d. scheiden en in de zakken doen. Normaal gesproken doen ze dat 5x op een dag. Wat een werk! Rood en vermoeid weer terug gegaan en langs het kindje gegaan met de fysieke problemen. Dit was een jongen van 15 jaar. Ziek geworden toen hij 1 was en vervolgens niks meer aan gedaan. Hij lag voornamelijk en was in alles hulpbehoevend. De middag als echte Kampungbewoners gezwommen in de rivier, gevist en rubber (proberen te)tappen met de mensen. Ook heb ik kennis gemaakt met het mandi-en voor het huis aan de weg met sarong. Denk laat ik het toch maar proberen en hopen dat dat ding goed is vastgemaakt! ( ik leer het wel) al met al: Wat een geweldige ervaring zo! Maar wat een zwaar leven op de Kampung! Gesloopt maar voldaan weer terug naar Sintang!

Op goede vrijdag was er de ochtend een soort van toneelstuk bij de kerk over de laatste lijdensweg van Jezus door de studenten van de OMK( school) van hier. Ik wou dit uiteraard zien en om 7 uur kwam Feron (vriendin) me ophalen om daar te gaan kijken. Ze deden het erg goed en na de dienst nog even een fotoshoot met de hoofdrolspelers.. ;-) De middag zou er ook weer een mis zijn, maar 2 keer op een dag... was me iets teveel van het goede, dus ging ik voor de spelletjes met Winda mee, haar school organiseerde dit. Het waren allemaal samenwerkingsspelen en ik zie voor het brandwondenkamp '14 en mijn gymlessen straks, zeker mogelijkheden! ;-)

Het paasweekend mochten we mee met mama Angel (een vriendin) naar de Kampung van haar moeder. Nicky was de ochtend rond 5 uur aangekomen vanuit Pontianak.. even bijgekletst en ontbeten en direct door naar Semitau. Zo'n 3.5 uur rijden. Heel erg mooi en aan de rivier de Kapuas, waar we zelfs nog in gezwommen hebben.. Of het heel verstandig was... Want ze doen alles hierin.. Wassen, douchen, naar de wc, als afvalbak! Maar we vonden dat we het toch maar even moesten proberen..;-) en het was heerlijk! En de volgende dag gelukkig hier niet ziek van geworden. Verder veel en heerlijk gegeten en ik mocht nog tijdens de kerkdienst in de preekstoel staan en vertellen wat we hier precies deden voor 400 mensen.. Zo maak je nog eens nieuwe dingen mee! ;-) De mensen zijn daar zo lief en gastvrij. We zullen hier snel terug gaan keren voor therapie en kennisoverdracht!

Tweede paasdag is hier geen vrije dag dus we mochten aan het werk.. En die begon bij Radio RRI, wederom met de hulp van Adi en deze keer ging het een stuk beter! Ik heb best veel kunnen zeggen en uitleggen en er belde zelfs iemand met vragen voor ons! Hier moeten we toch maar wat mee gaan doen! ;-)

Adi, de baas van een van onze werkplekken zit in een band en er is een festival op komst en er moest veel geoefend worden, metal en Rock n roll met de band Sambal Pedas en D Kopral! Geweldig, wat een herrie!;-) Ze vroegen of ik ook een nummer wou zingen.. Ik heb ze tijdens een Karaoke sessie duidelijk gemaakt dat dat echt een slecht idee is...;-)

Nog een presentatie op de STTK, Hogeschool voor Theologie, heel erg leuke groep en ervaring en de presentaties gaan me/ons echt steeds vloeiender en makkelijker af!

Na veel geoefen en gewacht was er dan eindelijk het Concert op de Kelam. Rond een uur of 12 in de middag al heen om alles klaar te zetten en voor te bereiden en de avond vol met muziek! Geweldig, helaas door de heftige regenval niet veel publiek, maar wel veel verschillende bandjes en muziekvormen. Nicky en ik als groupie verkleed in het zwart, als 2 rockchicks. Maar heb met open mond gekeken naar de jongens die een soort pitch maakten en op elkaar intrapten... Dat sla ik toch maar even over deze keer! :-p

De volgende dag nog in een waterfiets door een meer gefietst met 2 vriendinnen.. Een echte attractie...2 witte mensen in de eendenboot! Eerder werd op deze plek naar goud gezocht, maar door de erosie kan er niet veel meer met het land gedaan worden en fungeert het nu voornamelijk als hangplek en kan er gezwommen worden.

De tijd gaat echt snel. Als ik zit te rekenen ben ik hier alweer bijna 8 maanden! Nog 5 te gaan in Sintang en erna nog 3 met Manon door Azië trekken! Dat betekend dat ik alweer op de helft zit! Maar genieten doe ik hier nog steeds! Het is hier geweldig! Aankomende weken hebben we weer wat bezoeken gepland aan verschillende kampungs en met het hoofd van het onderwijs rond de tafel over presentaties op scholen! We zitten zeker niet stil!
En over 2.5 week komen Annechien, Maartje en Harold alweer deze kant op! Ze zullen hier 3 dagen zijn en erna gaan we een weekje samen naar Yogjakarta en Jakarta ! Erg leuk om ze weer te zien!!

Genoeg voor nu! Iedereen bedankt voor de leuke en lieve berichten. Ik blijf genieten en tot de volgende update!! :-) xx