Druk druk druk druk druk! ;-)

Een van de laatste updates vanuit Kalimantan! Nadat ik Tjalle en Thirza had weggbracht was het wachten op Sanne en Thijs! Vooraf nog even langs sabatu (een revalidatiekliniek), de politie voor wegenbelasting voor onze motor en het broederhuis uiteraard, waar ik nog even met de kinderen van de school heb gebasketbald en koffie bij de j.co heb gedronken en uiteraard naar de megamall geweest ben voor een bioscoopbezoekje met popcorn met een van de Broeders! Heerlijk even de luxe weer! ;-)

Eindelijk mocht ik San en Thijs weer zien en ze meenemen naar Sintang en kennis laten maken met ons leven, de mensen en de gebruiken hier! De ochtendbus genomen en zodoende al veel kunnen zien van het land en de slechte wegen.. aangekomen in Sintang direct geintroduceerd  met het vervoer op de motor, eten met de handen en met karaoke! Veel indrukken en de dag erna veel mensen ontmoet met wie we vaak temaken hebben hier.. We wouden eigenlijk de Kelam beklimmen, dat is de berg hier in de buurt en zo'n 800 meter hoog (er schijnt een pad/ trap te zijn en dat was mogelijk binnen 3 uur,)  maar vanwege de regen en dus de gladheid helaas niet meer kunnen doen! Wel zijn we nog langs het opvangcentrum van de orang oetans geweest waar de 3 baby's buiten aan het spelen waren! Super leuk om te zien! Momenteel zijn er namelijk 3 baby orang oetans rond de leeftijd van 8 maanden! Ook  hebben we vooral veel rondgereden op de motor en het boottochtje over de rivier de Kapuas uiteraard. Het blijft altijd weer bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven aan het water. De dag erop de grote verassing voor hun... naar Ensaid Panjang, een dorp hier in de buurt, waar ze nog een echt authentiek longhouse hebben en waar we therapie en kennisoverdracht wouden geven. Nicky en ik waren hier ook nog nooit geweest!  Een geweldig groot longhouse van 120 meter lang en er waren 24 kamers/woningen. Er woonden nu 86 mensen in dit huis en  wij mochten hier ook de nacht doorbrengen!  De vrouwen weven hier nog veel en alles is nog erg traditioneel. De middag een tocht gemaakt door de buurt en uitleg over verschillende gebruiken en tradities. De avond met de lokals televisie gekeken... Op de 'veranda' met alle mensen voor een 30-30 cm tv'tje! Geweldig! De volgende dag kwamen er nog 2 kindjes die ik al eerder had gezien, een in het centrum voor ondervoede kinderen en de andere in een kampung. De ene was heel erg vooruit gegaan en hebben we nieuwe oefeningen gegeven. De andere naar de dokter gestuurd... Hij had namelijk astmatische klachten wat eerst verholpen moest worden. 
Hierna helaas de tijd met San en thijs  er alweer opzitten en heb ik ze naar ponti gebracht. Wederom een lange rit en na 10 uur aangekomen in ponti, waar  ik wederom afscheid moest nemen van ze.. Maar...nu voor 'maar' 4.5 maand..! ;-)

Ik was uitgenodigd bij het breken van vasten bij het centrum voor ondervoede kinderen. Erg bijzonder en gezellig om mee te maken. De moslims vasten hier van 4.15-17.45 ongeveer en ze openen vasten met hun 'ontbijt' en dit wordt dan meestal gedaan met fruitsappen sn koekjes en gefrituurde lekkernijen die je op elke hoek van de straat kunt krijgen tijdens deze periode...! ;-) wat vervelend.. Erg mooi om de gebruiken en dit vaak nog onbekende mee te kunnen maken. Na de snackjes uiteraard nog nasi met kip en groente.. Zonder nasi heb je hier echt niet gegeten hoor..;-) 

De volgende dag kwamen nicky, Anne en Linda aan in Sintang en zijn we naar Tembak vertrokken. De 4 dames achterin de pick up over de slechte weg! Geweldig! Gelukkig hadden we een matras achterin, anders was het echt niet te doen met al het gestuiter. Na bijna 3 uur aangekomen en ontmoette we Nicolien met haar 2 kids en Jean. Met hun en met de helft van het dorp (zo'n 20 en allemaal achterin de pick up) naar een erg mooie plek geweest om te zwemmen. Ook een boottochtje gemaakt die wel heel bijzonder was. De weg moest nog een beetje verbeterd worden zeiden ze.. Nou ik denk dat we vaker uit dan in het bootje hebben gezeten om ons vastgelopen bootje te redden en door te kunnen. Daarna met de kids gezwommen en hebben we nog geleerd hoe je van rotan armbandjes kunt vlechten! Een heel avondvullend programma... ;-)  de volgende dag afscheid van de kampung want ik ben bang dat ik niet zo snel meer terug zal gaan naar Tembak! In totaal 4 keer hier geweest, super lieve mensen, herinneringen en een kijkje in het echte Indonesische leven.

We werden nog gevraagd of we bij Mamat, een orang oetan die lange tijd in een kleine kooi heeft gezeten wouden kijken en onze fysiotherapeutische blik op zijn ontwikkeling en herstel wouden werpen! Dus wij met mondkap de
kooi in! Zo'n 9 maanden geleden zag ik hem voor het eerst en kon hij niet zitten en lopen, had contracturen in zowel zijn  armen als benen en was erg verzwakt. Momenteel loopt en speelt hij met de andere orang oetans en kan hij zich goed redden en zelfs klimmen! Veel oefenen en spelen zal hem helpen! Erg mooi om te zien en wij denken dat het helemaal goed komt met hem! ;-)

De laatste weken waren best rustig vanwege de vastenmaand voor de moslims en de vakantie. Dit merk je met alles! Winkels dicht, daarbij onze favoriete restaurantjes ook, rustig in Sintang en ook de patientjes en de vrijwilligers/verpleegkundigen zijn in mindere mate aanwezig helaas,  maar we zetten onze werkzaamheden gewoon door en zijn we vooral bezig geweest met de voorbereidingen voor alle laatste dingen die we nog willen verwezenlijken en de overdracht! 

8 augustus was het zover.. Het suikerfeest, de Lebaran! De eerste dag uitgenodigd bij een heleboel vrienden waarna er uiteindelijk 7 keer gegeten is (saté, rendang, kip, nasi, lontong, groenten en veel koekjes en cakejes.. Alles moest geproefd worden en dit allemaal tussen 9.00 en 13.00! Daarna maar even bijgekomen van al dat gevreet..! De volgende dag wederom langs allemaal families. We konden met een vriendin mee en uiteindelijk zijn we met onze hele wijk op pad gegaan.. Meer dan 50 mensen en langs meerdere huizen om te eten en dat waren er maar liefst 17! Na 10 minuten schreeuwde iemand wat en stonden we allemaal weer op en vertrokken in kolonne naar het volgende huis.. Uiteraard overal even wat gegeten... We konden niet meer! Maar erg gezellig en heerlijke lekkernijen geproeft!

We waren meegevraagd met Feron, wat vrienden en haar zussen naar de bukit Rentap wat ongeveer 1.5 uur met de motor is en ik durfde het aan om zelf met de motor te gaan! Lekker off road en vooral veel gaten en stenen... Een wandeling over een zelfgemaakt wandelpad en we kwamen toch op een mooie plek! Een waterval waar we de middag hebben doorgebracht en hebben gemandi-t en vooral ook veel fotoshoots hebben bijgewoond..;-)! 

Ook alweer onze laatste week met z'n tweetjes in Sintang.. Toch wel heel erg raar! We zijn bezig met allerlei dingen te regelen voor de overdracht en we hadden toen we begonnen samen in december een aantal doelen/ to do's opgesteld.. 2 hiervan waren nog niet vervuld en daar moest nog even verandering in komen... Namelijk dragen van traditionele kledij en de Kelam beklimmen! Het eerste puntje heb ik via de pastoor en een vriend geregeld, zodat er ook nog mooie foto's gemaakt konden worden! Wij werden als een kunstwerk aangekleed en in de traditionele kleding op de foto in het longhouse en in de tuin van de pastoor.. en hopelijk met mooie foto's! ;-)

Puntje 2 het Beklimmen van de Kelam! Het had 2 dagen niet geregend en zodoende onze kans om de Bukit Kelam te beklimmen! 800 meter en er scheen met trappetjes omhoog geklommen kunnen worden. Een werkelijk mooie en zware hiketocht met stukken die erg stijl waren. Denk je aan trappetjes.. Gewoon recht omhoog de berg op... En dan hoor je wat gekraak en gepiep... maar jut en jul waren erg dapper en hebben het gered! Een geweldig uitzicht over Sintang! De stad waar ik toen precies een jaar woonde! Wat gaat de tijd toch snel!

De laatste dag is aangebroken en we zijn bezig geweest met de grote schoonmaak en de kamers op te ruimen want we zullen zaterdag de nieuwe 2 treffen in pontianak en ze meenemen naar Sintang! Heel raar om mijn kamer op te ruimen en alles in te pakken al.. Maar straks nog 3 weken samen de overdracht verzorgen! Waarna Nicky en ik op 8 september Sintang al zullen moeten gaan verlaten! 

Momenteel onderweg naar ponti en dit voorlopig voor de laatste keer.. Denk dat ik deze tocht toch zeker al 10 keer heb gemaakt.. Vreemd... Maar de laatste weken gaan beginnen en we zullen optimaal genieten van deze laatste momenten hier! Voor zover... Bedankt voor alle berichtjes! De volgende keer  meer! Dikke kus!