Workshops, Idul Adha, Tembak, Durian, Huizenjacht
Blijf op de hoogte en volg Esther
18 November 2012 | Indonesië, Sintang
Selamat siang!
Weer veel dingen gedaan deze weken! Het wordt iets drukker met patientjes, de workshops gaan door op STIKes! Geweldig! Erg leuk om te doen en vandaag alweer de vierde gehad en jammergenoeg volgende week alweer de laatste!:-( verder veel dingen te regelen.. We zullen in januari stoppen in het ziekenhuis hier en dan op consult basis langskomen eens per maand. Dus op zoek naar een nieuwe werkplek in Sintang. We moeten hierover nog met de gezondheidszorg (dinas kesehatan) in gesprek waar dit precies zal zijn! Ook zullen er kleine veranderingen in het werk straks in de periode met Nicky. we merken dat het soms best rustig is en de patientjes wat uitblijven en dat er wel veel patientjes in de omliggende dorpjes zitten. Waarschijnlijk zullen we dan 3 weken hier in Sintang zitten voor therapie op de verschillende werkplekken en heb je een week om naar een omliggende Kampung in de buurt voor promotie, therapie, workshops e.d.te gaan en zul je hier later(zoals het nu lijkt na 3 maanden) nog een keer terugkeren om te kijken hoe het gaat en of er meer hulp nodig is en te kijken bij de patientjes! Meer rondtrekken en plannen dus.. Lijkt me heel erg leuk!
We zijn druk bezig met de planning voor de overdrachtsperiode die 3 weken duurt.. Een nieuwe workshop op een school gepland en ook hopen we nog een bezoek aan de Kampung waar we eerder geweest zijn in Putusibau te brengen voor therapie en workshops voor de zusters daar!
Nog een aantal leuke weekenden gehad;
Idul Adha/ het slachtfeest meegemaakt, we waren bij een vriendinnetje uitgenodigd.. Heerlijk om 9 uur 's ochtends saté vanaf de BBq eten!;-) de dag erna mee naar haar broer die met de buurt samen potong sapi /snijden van de koe gingen uitvoeren wat gebruikelijk is tijdens dit feest. Wij mochten dit aanschouwen.. 7 uur de ochtend.. Ontbijt net achter de kiezen... Maar erg indrukwekkend hoe dat gaat, maar ook fascinerend, een hele buurt samen en de gedachte erachter is erg mooi. Alles van het dier wordt vervolgens gebruikt en voor elke familie is er een tas met vlees.. Bijzonder.. Slachten met de mannen en koken voor iedereen die aanwezig was met de vrouwen! De avond waren we uitgenodigd bij een school in de buurt, hier kampeerden 500 kinderen van de scouting die een groot kampvuur hielden en afsloten met een bonte avond, wij hebben nog even voor de vermaak de hoofd schouders knie en teendans uitgevoerd.. (Wederom een groot succes) ik heb nog even op een tandem gereden en moest er uiteraard nog even gedanst worden.. ik zal de foto's besparen..;-)
Het weekend erop naar Tembak geweest, met de taxi zo'n 2 à 3 of voor ons 4 uur rijden! Onderweg slechte en natte wegen (verharde wegen kenden ze hier niet en met de regentijd was het soms ook niet helemaal goed te zien of je nog op de weg zat of in een meertje reed..) onderweg nog gestopt bij een patientje, hij was vorig jaar ziek geworden met hoge koorts en sindsdien was hij spastisch in armen en benen en kon hij niet meer praten. Vreselijk.. Hij kon niet meer naar school en elke keer als de moeder het woord school zei begon hij te huilen omdat hij zo graag weer heen wou:-(
We ontmoetten in Tembak Jean en Anouk weer! Jean zit met zijn organisatie voor orang oetans in Tembak. Dit is een authentiek dorp die volledig zelfvoorzienend is, hier wonen de Dayaks met hun normen en waarden en onverharde wegen, houten huizen en hun geweldige gastvrijheid! Je ziet in deze streken veel palmolieplantages, maar hun willen de natuur/cultuur behouden. Een gedeelte van hun land zullen ze ter beschikking stellen voor de organisatie voor de orang oetans. Deze kunnen in dit gebied uitgezet worden. Helaas waren er momenteel geen apen!
Hier hebben we Anouk weer gezien en ook was er nog een Nederlandse jongen, Janse die voor 6 maanden in Tembak zit voor het afronden van zijn studie en die geweldige goocheltrucs kon! Erg gezellig en een leuk weekend gehad. Ik zal hier zeker nog eens terug willen keren met Nicky!
Durian!!Sinds ik hier ben hoor ik het elke week wel een paar keer.. Sudah pernah Durian..? Met veel gelach en onze standaard reactie dat we dat nog niet hebben gegeten, het stinkt en we eigenlijk weten dat we het ooit moeten proberen.. kwamen we er nu echt niet meer onderuit.. Hoppaa het eten van Durian! (dit is overigens een ware delicatesse in indonesie.. Is een fruitsoort en stinkt ongelooflijk..) een vriendinnetje nodigde ons uit en hebben het maar geprobeerd.. Stel je maar voor.. 7 Indonesiërs die je reactie peilen, stank, een vieze textuur van de vrucht en maar een hapje nemen.. Erg fijn;-).. Ik denk niet dat het mijn nieuwe fruit wordt.. Maar ik vond het niet heel vies.. Best zoet maar alsof je slijm eet qua textuur...Nadeel is dat je het nog een hele avond opboert en je zo de hele avond nog- naast de slechte adem- de duriansmaak blijft houden! Pfff ;-)
De eerste Dayak-trouwerij hier in Indonesie meegemaakt! Onze collega ging trouwen! Helaas hebben we de kerkdienst moeten missen doordat we workshops geven de ochtend maar de middag het feest mogen bijwonen!;-) we dachten/hoopten eigenlijk dat een Dayak trouwerij zou verschillen met de moslims.. Maar het was hetzelfde hoor. ; je komt binnen, schud de familie hand, krijgt een bord en je kunt eten opscheppen, dan loop je naar de ruimte waar het bruidspaar met hun ouders op een soort podium zit en eet eerst je eten op, vervolgens feliciteer je het bruidspaar, even op de foto en ga je weer weg.. 20-30 min maximaal.. Maar was zeker leuk. Nog met vriendinnetjes aan de andere kant van de stad (seberang= de overkant= de brug over) bij live muziek wezen kijken! Geweldig, er was een 8-jarig jongetje dat me toch een partijtje kon drummen!
Huizenjacht in Indonesië..ons huidig huis bevalt niet.. Te groot, het lekt, het plafond komt naar beneden en de vloer komt omhoog.., het is smerig en oud.. Half december loopt ons contract af... En dat betekend op zoek naar een nieuwe woning! Tijd zat.. Zegt iedereen, maar na 4 huisjes bekeken te hebben, (1-te klein, 2-vergelijkbaar als deze, 3-afgelegen en nog lang niet af) toch een beetje in de stress.. Hebben we wel genoeg tijd?! Maar we hebben wel een leuk huisje dichtbij gevonden en zijn erg enthousiast, maar misschien is het te klein... We gaan volgende week met de (Nederlandse) Pastoor en nog een man nog een keer gaan kijken en bekijken hoe en wat nu verder! Lijkt me geweldig een verhuizing in Indonesie stijl! Alles op de motor! Hehe en we hopen voordat Nicky er is verhuist te zijn! Even afwachten tot volgende week nog; wordt vervolgd! Dus het worden drukke weken nu! Later weer een update! Bedankt voor alle leuke en lieve berichtjes en een dikke kus!! Xx
Weer veel dingen gedaan deze weken! Het wordt iets drukker met patientjes, de workshops gaan door op STIKes! Geweldig! Erg leuk om te doen en vandaag alweer de vierde gehad en jammergenoeg volgende week alweer de laatste!:-( verder veel dingen te regelen.. We zullen in januari stoppen in het ziekenhuis hier en dan op consult basis langskomen eens per maand. Dus op zoek naar een nieuwe werkplek in Sintang. We moeten hierover nog met de gezondheidszorg (dinas kesehatan) in gesprek waar dit precies zal zijn! Ook zullen er kleine veranderingen in het werk straks in de periode met Nicky. we merken dat het soms best rustig is en de patientjes wat uitblijven en dat er wel veel patientjes in de omliggende dorpjes zitten. Waarschijnlijk zullen we dan 3 weken hier in Sintang zitten voor therapie op de verschillende werkplekken en heb je een week om naar een omliggende Kampung in de buurt voor promotie, therapie, workshops e.d.te gaan en zul je hier later(zoals het nu lijkt na 3 maanden) nog een keer terugkeren om te kijken hoe het gaat en of er meer hulp nodig is en te kijken bij de patientjes! Meer rondtrekken en plannen dus.. Lijkt me heel erg leuk!
We zijn druk bezig met de planning voor de overdrachtsperiode die 3 weken duurt.. Een nieuwe workshop op een school gepland en ook hopen we nog een bezoek aan de Kampung waar we eerder geweest zijn in Putusibau te brengen voor therapie en workshops voor de zusters daar!
Nog een aantal leuke weekenden gehad;
Idul Adha/ het slachtfeest meegemaakt, we waren bij een vriendinnetje uitgenodigd.. Heerlijk om 9 uur 's ochtends saté vanaf de BBq eten!;-) de dag erna mee naar haar broer die met de buurt samen potong sapi /snijden van de koe gingen uitvoeren wat gebruikelijk is tijdens dit feest. Wij mochten dit aanschouwen.. 7 uur de ochtend.. Ontbijt net achter de kiezen... Maar erg indrukwekkend hoe dat gaat, maar ook fascinerend, een hele buurt samen en de gedachte erachter is erg mooi. Alles van het dier wordt vervolgens gebruikt en voor elke familie is er een tas met vlees.. Bijzonder.. Slachten met de mannen en koken voor iedereen die aanwezig was met de vrouwen! De avond waren we uitgenodigd bij een school in de buurt, hier kampeerden 500 kinderen van de scouting die een groot kampvuur hielden en afsloten met een bonte avond, wij hebben nog even voor de vermaak de hoofd schouders knie en teendans uitgevoerd.. (Wederom een groot succes) ik heb nog even op een tandem gereden en moest er uiteraard nog even gedanst worden.. ik zal de foto's besparen..;-)
Het weekend erop naar Tembak geweest, met de taxi zo'n 2 à 3 of voor ons 4 uur rijden! Onderweg slechte en natte wegen (verharde wegen kenden ze hier niet en met de regentijd was het soms ook niet helemaal goed te zien of je nog op de weg zat of in een meertje reed..) onderweg nog gestopt bij een patientje, hij was vorig jaar ziek geworden met hoge koorts en sindsdien was hij spastisch in armen en benen en kon hij niet meer praten. Vreselijk.. Hij kon niet meer naar school en elke keer als de moeder het woord school zei begon hij te huilen omdat hij zo graag weer heen wou:-(
We ontmoetten in Tembak Jean en Anouk weer! Jean zit met zijn organisatie voor orang oetans in Tembak. Dit is een authentiek dorp die volledig zelfvoorzienend is, hier wonen de Dayaks met hun normen en waarden en onverharde wegen, houten huizen en hun geweldige gastvrijheid! Je ziet in deze streken veel palmolieplantages, maar hun willen de natuur/cultuur behouden. Een gedeelte van hun land zullen ze ter beschikking stellen voor de organisatie voor de orang oetans. Deze kunnen in dit gebied uitgezet worden. Helaas waren er momenteel geen apen!
Hier hebben we Anouk weer gezien en ook was er nog een Nederlandse jongen, Janse die voor 6 maanden in Tembak zit voor het afronden van zijn studie en die geweldige goocheltrucs kon! Erg gezellig en een leuk weekend gehad. Ik zal hier zeker nog eens terug willen keren met Nicky!
Durian!!Sinds ik hier ben hoor ik het elke week wel een paar keer.. Sudah pernah Durian..? Met veel gelach en onze standaard reactie dat we dat nog niet hebben gegeten, het stinkt en we eigenlijk weten dat we het ooit moeten proberen.. kwamen we er nu echt niet meer onderuit.. Hoppaa het eten van Durian! (dit is overigens een ware delicatesse in indonesie.. Is een fruitsoort en stinkt ongelooflijk..) een vriendinnetje nodigde ons uit en hebben het maar geprobeerd.. Stel je maar voor.. 7 Indonesiërs die je reactie peilen, stank, een vieze textuur van de vrucht en maar een hapje nemen.. Erg fijn;-).. Ik denk niet dat het mijn nieuwe fruit wordt.. Maar ik vond het niet heel vies.. Best zoet maar alsof je slijm eet qua textuur...Nadeel is dat je het nog een hele avond opboert en je zo de hele avond nog- naast de slechte adem- de duriansmaak blijft houden! Pfff ;-)
De eerste Dayak-trouwerij hier in Indonesie meegemaakt! Onze collega ging trouwen! Helaas hebben we de kerkdienst moeten missen doordat we workshops geven de ochtend maar de middag het feest mogen bijwonen!;-) we dachten/hoopten eigenlijk dat een Dayak trouwerij zou verschillen met de moslims.. Maar het was hetzelfde hoor. ; je komt binnen, schud de familie hand, krijgt een bord en je kunt eten opscheppen, dan loop je naar de ruimte waar het bruidspaar met hun ouders op een soort podium zit en eet eerst je eten op, vervolgens feliciteer je het bruidspaar, even op de foto en ga je weer weg.. 20-30 min maximaal.. Maar was zeker leuk. Nog met vriendinnetjes aan de andere kant van de stad (seberang= de overkant= de brug over) bij live muziek wezen kijken! Geweldig, er was een 8-jarig jongetje dat me toch een partijtje kon drummen!
Huizenjacht in Indonesië..ons huidig huis bevalt niet.. Te groot, het lekt, het plafond komt naar beneden en de vloer komt omhoog.., het is smerig en oud.. Half december loopt ons contract af... En dat betekend op zoek naar een nieuwe woning! Tijd zat.. Zegt iedereen, maar na 4 huisjes bekeken te hebben, (1-te klein, 2-vergelijkbaar als deze, 3-afgelegen en nog lang niet af) toch een beetje in de stress.. Hebben we wel genoeg tijd?! Maar we hebben wel een leuk huisje dichtbij gevonden en zijn erg enthousiast, maar misschien is het te klein... We gaan volgende week met de (Nederlandse) Pastoor en nog een man nog een keer gaan kijken en bekijken hoe en wat nu verder! Lijkt me geweldig een verhuizing in Indonesie stijl! Alles op de motor! Hehe en we hopen voordat Nicky er is verhuist te zijn! Even afwachten tot volgende week nog; wordt vervolgd! Dus het worden drukke weken nu! Later weer een update! Bedankt voor alle leuke en lieve berichtjes en een dikke kus!! Xx
-
18 November 2012 - 09:41
Monica Philippi:
Hey Esther!! Leuk verhaal weer! Ik hoop dat het lukt dat andere huis, zal wel lekker zijn voor jullie!! Alleen waar moeten je ouders dan logeren als ze komen? ;-)
Nou ik wens je nog veel plezier samen met Robin!! xx -
18 November 2012 - 13:02
Sanne:
Hoi schatje!
Heerlijk om weer te lezen wat je allemaal ziet en doet!
Hoop dat jullie een leuk huisje vinden!
Die blauwe zag er wel super mooi uit!!
Durian, gadver Es!
<3 Sanne -
18 November 2012 - 14:02
Miriam:
Hej Esther,
Leuk om je verhalen te lezen.
Huizenstress herken ik, hadden wij toen in Ponti ook...
Maar in Indonesië weet je het maar nooit, opeens kan er zomaar een prachtig aanbod komen...
Hier gaat alles goed!
Veel plezier verder, maar zo te lezen lukt je dat aardig!
Sampai jumpa lagi...
Knuffels Miriam -
18 November 2012 - 14:24
Inge:
Hé Es het is elke keer weer genieten van je enthousiaste verhalen! "houwen-zo"!!
Las over de moslim trouwerij...nou dát we hiet toch wel even héél anders!
Op 9-11 een geweldig trouw feest gehad van Bastiaan en Marianne tot in de kleine uurtjes gedanst op geweldige muziek van een prima band.Enorm veel leuke mensen..ja óók veel Brochussen ..
Sterkte met het zoeken van een huis!
Liefs Inge
-
19 November 2012 - 08:23
Marlies:
Hm Durian en slechte adem, vlg. mij heb jij dan al eerder Durian gegeten, ha, ha. Dit is toch allemaal echt een once of a lifetime experience. Geweldig meis wat je allemaal meemaakt. Veel plezier en succes met de verhuizing. XXX
-
20 November 2012 - 07:36
Rian:
Esss leuk om weer een verhaaltje te lezen! :)
Ben je al dozen aan t inpakken? ;) Veel plezier weer meid!xxx -
24 November 2012 - 11:34
Alice:
Lieve Esther,
Wat weer een belevenissen in dat verre Indonesië. Jullie ondernemen best veel! Mooie netwerken zijn er al. Hier vandaag mistig en kil. Maandag ga ik Bas en Marianne ophalen van Schiphol. Die zijn 2 weken op huwelijksreis geweest in Z-Afrika.
Gisteren de Familiopstellingen in Beilen voor 2012 weer afgesloten.
Op naar 2013.
Nou ja...eerst nog Sint en Kerst natuurlijk. Veel liefs en blijf vooral genieten, leren en ontwikkelen. Mooie levenservaringen opdoen. Liefs Alice -
04 December 2012 - 08:35
Peptje En Memtje:
hoi die es
wat een prachtig verhaal weer je bent je roeping misgelopen je kan ook nog schrijver worden
veel succes met het verhuizen
kus van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
